สิ่งที่ประเทศไทย ควรกังวลมากกว่า"ไวรัส"

ปัญหาไวรัสโควิด-19 ณตอนนี้รุนแรงกว่าที่เศรษฐกิจโลกเตรียมตัวไว้มากก่อนหน้านี้ก็มีคำเตือนอยู่แล้วที่เศรษฐกิจของสหรัฐมีInverted Yield Curve หรือเส้น Yield Curve กลับหัวในพันธบัตรรัฐบาลของสหรัฐในช่วง ก.ย.ที่ผ่านมา ที่อาจจะทำให้เศรษฐกิจทั่วโลกจะเข้าสู่ภาวะถดถอย (Recession) แต่พอมีปัญหาไวรัสโควิด-19 ที่เมืองอู่ฮั่น ประเทศจีน ทำให้เศรษฐกิจทั่วโลกสั่นคลอน กลายเป็น X-Factor หรือปัจจัยที่ควบคุมไม่ได้ในปีนี้

ดอกเบี้ยไทยทำสถิติต่ำสุดเป็นประวัติการณ์ สยามพารากอนสูญเสียรายได้ไปแล้วกว่า 100 ล้านบาทใน 2 สัปดาห์ที่ผ่านมา จากการที่คนจีนไม่เข้าประเทศไทย AOT ปรับลดค่าเช่าร้านค้าในสนามบินลง 20% การบินไทยประกาศไม่สามารถยกเลิกตั๋วเครื่องบินของนักท่องเที่ยวจีน ทำได้แค่เลื่อนออกไปเท่านั้น

ช่อง 3 ประกาศโครงการสมัครใจลาออก เชฟโรเลตปิดตัว และอื่นๆ อีกมากมายครับ ตอนนี้กลายเป็นว่าจากเดิมที่หลายๆบริษัทคาดการณ์ไว้ว่าเศรษฐกิจปีนี้อาจจะไม่เติบโตหรือเติบโตน้อยมากๆกลายเป็นว่าอาจจะมีโอกาสติดลบค่อนข้างสูงสิ่งนี้ทำให้เห็นว่าปัจจัยในเรื่องของโลกาภิวัตน์มีผลเสียอย่างไร

เมื่อไม่นานมานี้ สหประชาชาติ ได้ทำสถิติของอัตราเด็กเกิดใหม่เทียบกับรายได้ต่อหัวในแต่ละประเทศ ส่วนใหญ่แล้วประเทศที่ด้อยพัฒนาก็จะมีอัตราเด็กเกิดใหม่สูงแต่รายได้ต่ำอย่างเช่น ไนเจอร์ในแอฟริกา ที่มีอัตราเด็กเกิดใหม่สูงที่สุดในโลกที่ประมาณ 7 คนต่อผู้หญิง 1 คน รองลงมาก็จะมี อิรัก และกาบอง ที่ 4 คนต่อผู้หญิง 1 คน จากนั้นก็ โอมาน และ อิสราเอลที่ 3 คน ซึ่งเมื่ออัตราตัวเลขของเด็กเกิดใหม่ต่ำลงเรื่อยๆ รายได้ของประชาชนในแต่ละประเทศก็สูงขึ้นตาม ประเทศส่วนใหญ่บนโลกจะอยู่ที่ประมาณ 1 ถึง 3 คน อย่างเช่น ลักเซมเบิร์ก นอร์เวย์ ญี่ปุ่น ซึ่งประเทศเหล่านี้เป็นประเทศที่พัฒนาทั้งสิ้น

แต่สิ่งที่น่ากลัวสำหรับประเทศเราไม่ใช่แค่เรื่องนี้แต่เป็นเรื่องเกี่ยวกับอนาคตภายในอีก10 ปีข้างหน้าปัญหาที่เรากำลังจะเจอใน10 ข้างหน้าเป็นสิ่งที่ประเทศที่พัฒนาแล้วกำลังเจอกันอยู่